Standardy ochrony małoletnich
dla szkół językowych i firm edukacyjnych. Krok po kroku
Obowiązki wynikające ze standardów:
Jeżeli jesteś zainteresowany tym tematem i chcesz dowiedzieć się więcej na temat wdrożenia nowych procedur to zachęcam Cię do przeczytania tego artykułu.
Dowiesz się z niego. m.in. :
na podstawie czego opracowywane będą Standardy ochrony małoletnich,
kto będzie miał obowiązek ich wprowadzenia,
jakie sankcje będą obowiązywały za brak wdrożenia dokumentacji oraz wymogów.
Standardy ochrony małoletnich - podstawa prawna
Podstawą prawną omawianych w tym artykule standardów jest ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (tzw. ustawa o ochronie małoletnich).
Zakres nowych regulacji dotyczących opracowania i wprowadzenia Standardu Ochrony Małoletnich zostanie dodany do ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym, która po nowelizacji otrzyma nowy tytuł, tj.: ustawa o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich.
Kto będzie miał obowiązek wprowadzenia Standardu Ochrony Małoletnich?
Na podstawie art. 22b ustawy z 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich stanowi, że obowiązek wprowadzenia Standardów Ochrony Małoletnich (zwanych dalej „Standardami”) ma każdy:
organ zarządzający placówką oświatową, opiekuńczą, wychowawczą, religijną, artystyczną, medyczną, sportową, do której uczęszczają albo w której przebywają lub mogą przebywać małoletni,
organizator działalności oświatowej, opiekuńczej, wychowawczej, religijnej, artystycznej, medycznej, rekreacyjnej, sportowej lub związanej z rozwijaniem zainteresowań przez małoletnich,
podmiot prowadzący usługi noclegowo – hotelarskie oraz turystyczne.
Kiedy należy przygotować Standardy ochrony małoletnich?
Termin na przygotowanie Standardów (procedury ochrony dzieci) i wdrożenie wymogów to 6 miesięcy licząc od dnia wejścia w życie ustawy, tj. 15 sierpnia 2024 r. , ale z doświadczenia widzimy, że w wielu przypadkach podmioty/instytucje udostępniające lokal (np. placówki publiczne/ szkoły lub inne) wymagają już teraz posiadania niezbędnej dokumentacji. Jest to też uzasadnione celowością ustawy, czyli tym, żeby jak najszybciej wdrożyć ochronę dzieci w miejscach, do których dzieci uczęszczają. Za niespełnienie tego obowiązku wyznaczonym terminie ustawa przewiduje sankcje w postaci kary grzywny oraz inne konsekwencje.
O tym jaka konkretnie ustalona jest kwota grzywny przeczytasz w dalszej części niniejszego artykułu.
Co określają Standardy Ochrony Małoletnich?
W standardach, w sposób dostosowany do charakteru i rodzaju placówki lub działalności, określa się w szczególności:
1) zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki lub organizatora, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich;
2) zasady i procedurę podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego;
3) procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury “Niebieskie Karty”;
4) zasady przeglądu i aktualizacji standardów;
5) zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki lub organizatora do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności;
6) zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;
7) osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia;
8) sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego
(art. 22c ww. ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym).
Ponadto w ww. standardach wprowadzanych w placówce lub miejscu prowadzonej działalności, należy określić także:
1) wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowania niedozwolone;
2) zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet;
3) procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie;
4) zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.
Dodatkowo, placówka powinna co najmniej raz na dwa lata dokonywać oceny standardów w celu zapewnienia ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami.
Kara grzywny za brak przygotowania standardów ochrony małoletnich
Za niedopełnienie obowiązku wdrożenia Standardów ochrony na osobie odpowiedzialnej za wdrożenie będzie ciążyła kara grzywny.
Kara, o której mowa została podzielona na dwa etapy, zależne od kolejności w jakiej nastąpiło stwierdzenie niewykonania obowiązku.
Zgodnie z art. 23b ust. 1 Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym za pierwsze niewykonanie obowiązku na osobie odpowiedzialnej za wdrożenie Standardów ochrony małoletnich będzie ciążyła kara grzywny w wysokości 250 zł lub kara nagany:
„Kto, będąc obowiązanym do wprowadzenia standardów ochrony małoletnich nie wykonuje tego obowiązku, – podlega karze grzywny do 250 zł albo karze nagany.”
W przypadku kiedy ponownie doszło do stwierdzenia niewykonania takiego obowiązku obowiązuje kara grzywny już od 1000 zł. – art 23 b ust. 2.
,,W razie ponownego stwierdzenia niewykonania obowiązku wprowadzenia standardów ochrony małoletnich, sprawca, – podlega karze grzywny nie niższej niż 1000 zł.”
Jednocześnie obok kary grzywny za kolejne niedopełnienie wdrożenia standardów Sąd orzeka środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wysokość tego świadczenia nie może przekroczyć 10.000 zł.
,,W razie ukarania za wykroczenie, o którym mowa w art. 23 ust. 2, art. 23a i art. 23b ust. 2, sąd orzeka środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Wysokość tego świadczenia nie może przekroczyć 10 000 zł.”